Yazarlar

Kadir Çelik
Aytunç Altındal'ın ardından

Telefon uzun uzun çaldı, tam kapatmak üzereyken "alo"dedi yorgun ses.

Zor konuşuyordu Aytunç Abi, "Çok hastayım Kadir" dedi.

İsviçre'de bir hastane odasında hayata tutunmaya çalışıyordu.

Hep aramaya çalıştım, her aradığımda sesi daha çaresiz, daha bitgin geliyordu.

Telefonu her kapattığımda, üzüntüden elim ayağım yerinden kalkmıyordu.

O, benim için gerçek dost, aynı anadan doğmamış bir abiydi.

O, benim kütüphanemdi.

Hangi konuda olursa olsun Aytunç Abi'ye açar telefonu sorardım.

Ve hep derin bilgilerle beni ödüllendirirdi.

Ve, Aytunç Altındal artık yok.

Sadece benim için değil, Türk insanı için de büyük boşluk.

Allah rahmet eylesin.
Paylaş :