Üniversiteler; bir ülkenin demokrasisinin, gelişmişliğinin, özgür düşüncenin kantarıdır.
Üniversite öğrencisi, hep muhaliftir, öyle de olmalıdır.
Kırmadan, dökmeden, şiddete başvurmadan yapılan her eylem, hem yasaldır hem de kabul edilebilir.
Ama, Manisa Celal Bayar Üniversitesi'nin rektörü Mehmet Pakdemirli benim gibi düşünmüyor.
Rektör, üniversiteyi babasının malı, öğrencileri emir eri gibi görüyor.
Üniversiteyi ziyaret edecek Devlet Bakanı Bülent Arınç'a karşı gösteri yapılmasını önlemek için tüm bedenini, aklını, yüreğini siper eden Rektör Pakdemirli'nin çizdiği manzara, çok üzücü.
''Burası benim üniversitem'' diyor Pakdemirli, üniversiteyi sahiplenmesi güzel de, baba mirası gibi davranması hiç yakışık alan bir tavır değil.
Üniversitelerin varlık nedeni olan öğrencileri yok saymak, onları ezilebilir, yok edilebilir, bir sıkımlık canı olanlar gibi gören yürekte sevginin varlığı tartışmalıdır.
Ne olurdu öğrenciler slogan atsa?
Öğrenciler, hükümeti eleştirse, Rektör koltuğundan mı olurdu?
Şimdi ne oldu?
Rektör, kendince bir olumsuzluğu önlemeye çalışırken, daha büyük bir olaya neden oldu.
Pakdemirli, öğrencilere, ''Ben size cumhuriyeti koruma görevi vermedim'' dedi.
Evet bu sözleri, Profesör ünvanı olan bir rektör söyledi.
İnanılır gibi değil ama, gerçek.
O gerçek; bu ülkede, özgürlüklerin önündeki en büyük engeldir.