"İsteyen striptiz görmeye gelebilir"

Patrick Marber tarafından tiyatro oyunu olarak kaleme alınan, ardından da Julia Roberts, Natalie Portman, Clive Owen ve Jude Law’un rol aldıkları bir sinema filmi olarak beyazperdeye uyarlanan ‘Closer’, ‘Yaklaştıkça’ adıyla tiyatro sahnesinde! Genel Sanat Yönetmenliğini Gencay Gürün’ün yaptığı Tiyatro İstanbul’da sahnelenen oyunu Celal Kadri Kınoğlu yönetiyor. Oyuncular ise Nilperi Şahinkaya, Şencan Güleryüz, Murat Han ve Esin Harvey. Hayata bakışları ve toplumsal statüleri çok farklı olan 4 yabancının tesadüfler eseri bir araya gelmesi sonucunda yaşanan olayları anlatan oyun; ikili ilişkilerin gölgesinde hepimizin kendimize nasıl yabancılaştığımızı gözler önüne seriyor. Cuma-cumartesi akşamları saat 21.00’de, pazarlarıysa saat 14.30’da Profilo Kültür Merkezi’nde seyirciyle buluşan çarpıcı repliklerle yüklü ‘Yaklaştıkça’nın oyuncuları, “Herkesin kendinden izler bulacağı bu oyun özellikle 20-40 yaş grubu arası seyirciyi tiyatroya çekecek” diye konuşuyor...

 

NİLPERİ BU OYUNLA UÇUYOR...

‘Closer’ beyazperdede çok konuşulmuştu. İnsanların kendilerine ve birbirlerine yaklaştıkça uzaklaştığı bir çağda tiyatroda sahnelenmesi çok akıllıca olmuş. Etkili bir yüzleşme sağlıyor...

Murat Han: Evet; hayatımızın merkezinde olan bir konu tiyatro sahnesinde! Metropollerde yaşayan insanlar kendilerine yabancılaşıyor, en büyük sıkıntıları yalnızlık. Bu hikâyede herkes farklı yerlerden geliyor ama aynı noktada buluşuyor. Hepsi kaybolmuş, hepsi kendini arıyor aslında. İçlerindeki boşluğu dışarıdan bir şeyle kapatmaya çalışıyorlar. Hüsranla ve yalnızlıkla sonuçlanan bu arayış tüm büyük şehirlerde var. Herkes dersini alıyor ama kimse değişmiyor. Problemin dışarıda yattığını düşünülüyor ama sorunun adresi kişinin kendisi!

Şencan Güleryüz: Büyük şehirler insana özgürlük vaat ediyor ama özgürlükle birlikte yalnızlık da geliyor.

Nilperi Şahinkaya: Hepimiz kendimizi yalnız hissediyoruz ama kendimizi bırakmaktan korkuyoruz. Kendimizi gerçekleştiremiyoruz. Maskeliyiz.

 

Oyundaki ‘Uçmaktan değil, düşmekten korkuyorum’ repliğine varıyor sonuç. Çoğu insan düşmekten korktuğu için uçmaktan vazgeçiyor... Sizin uçmakla aranız nasıl?

M.H.: 20’li yaşlarımda deli gibi uçarak gidiyordum ama şimdi temkinliyim, korkuyorum.

Esin Harvey: Ben uçuyorum, öbür türlüsü yaşamak değil yaşarmış gibi yapmak olur.

Ş.G.: Nilperi’nin yaşı uygun uçmaya! (Kahkahalar)

N.Ş.: Hayat çok kısa ve uçmak şart! Düşersen yine kalkarsın ama düşme korkusu içine yerleşirse yanarsın! Ben sonuna kadar uçuyorum! ‘Yaklaştıkça’ benim ilk tiyatro oyunum! Oyunda da uçuyorum. (Kahkahalar)

 

Aşkta da düşüp yaralandığımız ve bir kez daha aynı şeyi yaşamaktan korktuğumuz için mi duygu yerine seks odaklı ilişkiler yaşar olduk?

E.H.: Kesinlikle, incinmekten korkuyoruz. Aşktan kaçan insanlar bir ihtiyaç gibi görüyor seksi.

N.Ş.: Aslında kimseye âşık olmuyoruz bence. William Shakespeare’in dediği gibi; hoşumuza giden bedenlere hayalimizdeki ruhu yerleştirip adına aşk diyoruz. Karşımıza çıkan insanlara değil, onların bize hissettirdiklerine âşık oluyoruz.

 

‘OĞLAN ÇOCUĞU GİBİ SEVGİLİ İSTERİZ’

“Erkekler oğlan çocuğu gibi bir sevgili ister” diyordu oyun. Doğru mu bu?

Ş.G.: Evet, doğru! Sadece seks varsa arkadaşlık kurulmamışsa, o ilişki yürümez. Her erkek arkadaş olabileceği bir kadınla ilişki yaşamak ister. Oyundaki ‘oğlan çocuğu’ sözü, bu gerçeğe gönderme yapıyor.

 

Seks demişken, günlerdir sadece oyundaki yatak sahneleri, özellikle de striptiz sahnesi konuşuluyor. Bu durumdan rahatsız mısınız?

Ş.G.: Değiliz çünkü biz yaptığımız işten eminiz. Oyunun çok iyi bir teksti var, dünyanın her yanından birçok oyuncunun rol almak için can atacağı bir oyunla seyirci karşısına çıkıyoruz. Bu oyun, salonlarda çok sık göremediğimiz 20-40 yaş arası kuşağı da tiyatroya çekecek bence! Yani seyirci proflini değiştirecek. Bu yüzden söylenenlere, yazılanlara takılmıyoruz. İsteyen sevişme ya da striptiz görmeye de gelebilir oyuna. Çıkarken aklında başka şeyler kalacağı kesin!

 

N.Ş.: Oyunu izleyenler kendi iç dünyalarını görecekler sahnede! Biz oynarken kendimizle ilgili pek çok şey keşfettik. İnsanın kendine ne kadar yabancılaştığını görmesi açısından çok etkili bir oyun. Herkes izlemeli!

M.H.: Kim olursan ol bu oyuna gel! (Kahkahalar)