Mesajlarla dolu son şiiri!

Geçtiğimiz günlerde hayatını kaybeden Nejat Uygur'un son şiirini eşi Nejla Uygur gözyaşları içinde okudu.

 

Nejla Uygur, "Nejat'ın ölümünden sonrasını anlattığı bir şiiri var. Çoğu kimse bilmez." diyerek ve sesi boğularak gözyaşları içerisinde sesi titreye titreye okuyor bütün şiiri.

 

İşte Nejat Uygur'un son şiiri:

 

Biliyorum caminin avlusunda toplanan kalabalık bana değil

 

Gelen ünlüleri görmek için

 

'Aa, o da burda, şu da burda!' deyip

 

Beni musalla taşında unutanları görüyorum

 

Hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum

 

Çünkü, kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum.

 

Yaşlı bir selvi ağacının gölgesinde oturup

 

Yılların yorgunluğunu çıkarıyorum

 

Birden önümden sırasıyla Nisa'lar, Tolga'lar, Sadri'ler

 

Daha birçok sanatçılar geçiyor.

 

Selam veriyorum, hiçbiri görmüyor.

 

Sesleniyorum: 'Anne, ben buradayım. Baba, ben buradayım.'

 

Sesleniyorum ama kimse duymuyor.

 

Eşime sesleniyorum: 'Nerde benim yamalı elbiselerim, boyalarım?'

 

Çocuklarım burada beni niye yalnız bıraktınız?

 

Ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum.

 

Günahımla sevabımla Allah'a sığınıyorum