Otobüste hemşireye sırf şort giydiği için tekme tokat saldıran meczub, 37 gün cezaevinde yattıktan sonra serbest bırakılınca, ahali haklı olarak ayağa kalktı.

Çünkü; bu saldırı sıradan bir darp olayı değildi.

Ve, O saldırgan da ''delidir ne yapsa yeridir'' denip geçilecek kadar yalnız, tek başına, sahipsiz hiç değildi !

Şortlu hemşireye saldırı, insanların yaşamına atılmış bir tekmeydi.

Elinden gelse belki de öldürecekti.

Çıkarıldığı mahkemede tek satır pişmanlık yoktu O meczubta !

Olayı tekrar yaşar gibi anlatırken, yaptığının doğru olduğunu, hemşirenin şortu ve oturuşuyla tahrik ettiğini söylüyordu.

Açık söylemek gerekirse, bu adamlardan toplumda çok var.

Serseri mayın gibi aramızda dolaşıyorlar.

İşi daha öteye götürüp, sapkınlıklarını tecavüz ve cinayetle sonlandıranları görmedik mi?

O meczubu 37 gün sonra salan hakim, olayı sıradan bir darp gibi görmüş besbelli.

Ama hakimler kararlarını verirken; sadese kanun maddelerine bakarak karar verir, olayın, sosyal, ekonomik, psikolojik boyutlarını hesaba katmazsa, o karar işte böyle halkın tepkisiyle temyiz edilir.

Saldırıya uğrayan kadın şortlu değil de başörtülü olsaydı benim tepkim aynı olurdu.

Hiç kimse, nedeni ne olursa olsun, bir başkasının hayatına müdahale edemez, etmemeli.

O sapkının tahliyesine karşı çıkan herkes, bu ülkedeki adalet duygusunun üstüne bir tuğla daha koydu.

Bu bilinç oldukça ve karşılık buldukça, sırtımız yere gelmez.