Her hafta ülkenin baş köşelerinden birinde bombalar patlarken,

Masum insanlar yaşamlarını yitirirken,

Almanya Konsolosluğu'nu, Lisesi'ni kapatırken,

Derbi son anda ertelenirken,

PKK, IŞİD, DHKP-C el ele verip tehditler savururken;

Göğsünüze ağrı saplanıp, soluksuz bakışlarla endişelenmekte haklısınız.

Korkmak; insana dair bir duygudur, reflekstir tehlikeler ve tehditler karşısında.

Kimse ateşe balıklama atlamaz, kenarından geçer ya da yolunu değiştirir !

Bugünler, zor günler yaşam adına.

Her adımda korkunun girdabında bir ses beklemek, insanı manyak eder.

Buna izin vermeyin.

Ateşi elinizde tutun demiyorum ama yaşamdan da kopmayın.

Teröre teslim olmayın, yaşamı BOŞ bırakmayın.

Siz hayatın olağan akışından kopup kendinizi bir yerlere kapattığınızda, o boşluk yeni terör tehditleriyle doldurulacak !

İşte en büyük tehlike budur, teröristlerin ekmeğinin üzerindeki yağ olmayalım.

Biz bu ülkenin insanları olarak Taksim'e, Sultanahmet'e, Bağdat Caddesi'ne çıkamazsak, turist nasıl gelsin ?

Bu korku imparatorluğunun kağıttan kalelerini başlarına geçirelim, korksunlar bizden.

Biz çoğunluğuz, elimizde silahımız yok ama halk olmanın gücü var.

Topla, tüfekle yıkılmayanları tükürükle boğabiliriz.

Bu kanlı ve kirli oyunu bozalım.

Hayata dört elle sarılalım ülkemizin dört bir yanında.

Kabuğumuza çekilir, en masum köşelerdeki yemek davetlerini bile iptal edersek, terör bizi tutsak alır, istediği gibi yönetir.

Korkak bir kedi gibi köşeye sinmek, hayatı vestiyere asıp beklemek, bir süre sonra bizi soluksuz bırakacak.

Buna izin vermeyelim !

Teröre teslim olmayın, hayatı BOŞ bırakmayın !