İktidarın yanındakilere ''yandaş'' muhalefetin kapısındakilere ''candaş'' diyorlar.
Yok aslında birbirlerinden farkları !
İki tarafında gözü kör, kulağı sağır, vicdanları nasır tutmuş.
Kimse kimseyi dinlemiyor, tek bir ortak noktaları yok, hiçbir doğru onları bir araya getiremiyor.
Bazen ''vicdan'' birilerini dürtüyor olmalı ki, karşı tarafın doğrusuna ''doğru'' deyince, kendi cephesinden salvo atışlarla imha edilmeye çalışılıyor.
Bu durumda yafta hazır ''hain'' !
Eleştirmiyorlar, yok etmeye çalışıyorlar.
Artık kelimeler bitti, bel altı vuruşlarla küfürler havalarda uçuşuyor.
Sokakta söylenmeyecek kelimeler, ekranlarda su içer rahatlığıyla konuşuluyor.
Bunun bir adım ötesi, sokakta ana-avrat sövmelerle birbirini darp etmektir, bekliyorum.
Yandaşlar; iktidarı, Erdoğan'ı, Ak Parti'yi, Davutoğlu'nu değil, kendi geleceklerini düşündükleri için doz aşımındalar.
Candaşlar da; bu iktidar gitse, bizimkiler gelse derdinde.
Anlayacağınız iki tarafta millete değil, kendine çalışıyor.
Bu anlayışla, ne gazetecilik olur ne de adamlık !