SKT !...

Herkesin, herşeyin bir SKT’sı vardır.

Yok diyenin sonu, kafasını taşlara vurarak durmaktır.

Kimi, SKT’sının dolmak üzere olduğunun farkına varır.

Kimileri de, yalakaların dolduruşuyla kendinin ölümsüz olduğunu sanır.

Çok kişi bilmez; en zayıf anının, en güçlü olduğu günler olduğunu !

İşte o günler, ölümcül yanlışlara gebedir.

Ve, o hatalar eninde sonunda yapılır.

Kendini dünyanın kralı sanan adam, hata yapmaya her daim açıktır.

Yolu; hata mayınlarıyla döşelidir.

Ama bilmez !

Bilinmez.

İstediğini yatıran, istediğini kaldıran gücün, kendine ait olmadığını nereden bilsin ki.

Mevlana ne diyor, ‘’mal benim, güç benim deme’’.

Hiçbir şeyin bizim olmadığını bildiğimizde, adam oluyoruz.

Ama zor iş adamlığı öğrenmek.

Adam olmak !

SKT geldiğinde, eşekten düşmüş sapıya dönüyor insan.

Ve, sopa yemeden hayat öğrenilmiyor.

SKT ne mi?

Son kullanma tarihi !