7 Haziran seçimlerinde Ak Parti'nin oylarının düşmesinin ana nedenlerinden biri, Doğu ve Güneydoğu'daki Kürt oylarının ''blok'' olarak HDP değirmenine akması.

Bugüne değin, Ak Parti'yi bölgede, tüm baskılara karşın HDP karşısınde dimdik ayakta tutan Kürt kökenli seçmenler, 7 Haziran'da rotasından çıktı.

Dinine sıkı sıkıya bağlı Kürt seçmenler, tüm seçim çalışmalarında, HDP'nin din sopasıyla dövülmesine karşın, oylarını götürüp yine de HDP'ye attı.

Kısaca söylemek gerekirse Kürtler, ''din'' yerine ''ırk'' dedi !

Bu durum, sosyolojik olarak incelenmeli, bu keskin dönüşün nedenleri toplumla paylaşılmalı.

Erdoğan ve Davutoğlu, ''din'' olgusunu HDP'ye karşı hep sıcak tutarak kullandı.

Erdoğan'ın Kürtçe Kuran'la meydanlara çıkması, Demirtaş'ın bir sözünden yola çıkarak, ''Bunların kıblesi Taksim'' salvosu, dindar Kürtlerin HDP'ye kaçmasını önlemek içindi.

Ama olmadı, dindarı, ateisti, Alevisi götürdü oyunu HDP'ye attı.

Şimdi Ak Parti ve Erdoğan'a yakın isimler isyanlarda, diyorlar ki, ''Cumhuriyet tarihinin en büyük yatırımını bölgeye biz yaptık. Ama kıymetimiz bilinmedi''.

Demek ki bazen, damarlarda dolaşan kanın rengi, dinin de, yapılan yardımların ve hizmetlerin de önüne geçebiliyor !

Bu gerçekliği bugüne değin kullanmayan Kürtler, neden 7 Haziran'ı bekledi ?

Bu sorunun tek yanıtı, HDP'nin parti olarak seçimlere girmesi, barajı aşmanın neredeyse bir namus meselesi haline dönüştürülmesi olamaz.

Ya da, Erdoğan'ın ''Kürt sorunu yoktur'' sözünün, Kürt oylarının yatağını değiştirmesine yeter mi ?

Dinin toplum üzerinde bu kadar etkili olduğu bu coğrafyada, rüzgarın tersine dönmesinin bilimsel araştırması, siyasetçilerin yarınları için de, bir yol haritası olabilir.