Demokratik ülkeleri, seçimle iş başına getirilmiş, sivil iktidarlar yönetir.

Ülkedeki tüm kurum ve kuruluşlar da, o sivil iktidarının emrindedir.

Bunun istisnası yoktur.

Hükümet, dilediğinle çalışma hakkına sahiptir.

Bu; sırf kendi düşüncesinden diye, liyakatsız, beceriksiz insanları göreve getirmek değildir.

Ya da; bilgili, becerili ve deneyimli çalışanları, kendi dünya görüşüne uymuyor diye yok etmek hakkı hiç değildir.

Maalesef, tüm iktidarlar döneminde bunların ikisi de göz çıkarırcısına göstere göstere yapılıyor.

Bu illetin ilacı: gelişmiş demokrasidir.

O da, akşamdan sabaha olacak iş değil.

Sanayi, ticaret, dil ve sanatta devrim yapmadan, demokrasi gelmez !

YAŞ’ta yaşananlar da, demokrasinin topallığından kaynaklı.

Devletin kurumlarına kendine göre tayinler yapan iktidarlar, askerde bunu yapamıyordu.

Bugün yaşanan bir ilk değil, ama alışık olmadığımız bir durum.

Hükümet ve cumhurbaşkanı, 1. Ordu Komutanı Orgeneral Hasan Iğsız’ın KKK olmasına karşı.

Neden, sadece savcı Zekeriya Öz’ün YAŞ toplantıları sırasında Iğsız hakkkında, internet andıcı nedeniyle soruşturma açmasıysa, düşündürücü.

1.5 yıl önce ortaya çıkan internet andıcı için savcı neden 1.5 yıl bekledi?

Bu soru, Türk hukuku ve demokrasisi için önemlidir.

Neden bu değil de, bizim bilmediğimiz, Hasan Iğsız’la ilgili başka gizli ve önemli bilgiler varsa, bilemem.

Ama, bunların da kamuoyuyla paylaşılması gerekmez mi?

Askerde terfi ve görevlendirmelerde uygulanan kriterler belli.

Hasan Iğsız bunlara uyuyor mu?

Yanıt ‘’evet’ ise, ‘’ama’’nın ne olduğunu bilmek, millet olarak hakkımız.