Saz çalarken, annesinin yanaklarından öperken, köy evinde yemek yaparken, ne kadar bizdendi.

Sanki HDP onunla kabuğunu kırıp, gerçekten Türkiye partisi olacak sandık.

Aldandık !

Tüm bu şirinlikler 7 Haziran seçimlerine yatırımmış.

İşe de yaradı, yüzde 13 oy, Selahattin Demirtaş'ın PR çalışmasının hasatıdır.

Sonra ne oldu; O Demirtaş gitti, yerine  yıllardan öncesinden tanıdık bir kişilik hortladı.

Kandil'den gelen sert uyarılar karşısında bizim Selo direnemedi.

Karşı çıkıp, ''Durun bakalım size ne oluyor. Bizi halk seçti. Ne derdimiz varsa Meclis'te çözeriz'' deseydi, başına gelecekleri biliyordu.

Keşke Kandil vesayetine kafa atıp, bir yumrukta yere serip, karizmalarını çizseydi.

Selo ve arkadaşları yapamadı ve bir kez daha terörün o kanlı, eli maşalı şiddetinin altında kalıp, ezildiler.

Ankara'da 28 insanın yaşamına mal olan canlı bombanın taziye çadırına gitmek, tüm bu olan bitenin üzerine tüy dikti.

Meclis'te terörü kınayan ortak bildiriye imza koyamamak, HDP'nin meşru siyaset arzusunun samimiyetini pas pas yaptı.

Bugün seçim olsa, HDP barajı geçebilir mi?

Her kesimden ''bir umut'' diye oy verenler, HDP'nin kapısını yine çalar mı?

Kuş uçtu, gemiler kalktı limandan, yetişmek, tutmak O kuşu, artık olanaksız !