Gözlerime inanamadım.

"Burası, gerçekten orası mı?" diye sordum arkadaşlarıma.

Anıtı gösterdiler.

Evet, üzerinde balık yediğimiz yer, 20 Temmuz 1974’te, Türk askerinin adaya çıktığı plajdı.

Girne yakınlarındaki çıkarma plajı, Kıbrıslı Türkler’in Çanakkale’si.

En azından ben öyle olmasını isterdim.

O bölge, tıpkı Çanakkale’de olduğu gibi, KKTC hükümeti tarafından SİT alanı ilan edilmeliydi.

Ama öyle olmamış.

Özel kişilere kiraya verilmiş plaj olmuş.

Yetmemiş, yüzlerce şehit kanı üzerine disko yapılmış.

Tüylerim diken diken oldu.

Kıbrıslı Türkler için can veren şehitler geldi aklıma.

Ailesinde, şerefle Kıbrıs gazisi bulunan biri olarak, gördüklerime isyan ettim.

Ama baktım kimse oralı değil.

Ne şehitler, ne gaziler, ne de 1974 öncesi Rum mezalimi kalmış akıllarda.

KKTC’de kavga büyük, herkes ülkeyi bir yerlerinden çekiştiriyor.

Bugünkü özgürlüğünü borçluğu olduğu insanların can verdiği yere disko, bar açan zihniyet bilmeli ki, o şehitler bir gün bunun hesabını sorar !