Özkök, Mehmet Altan'ı savundu

O değişmediğine göre kim değişti

 

Kavramlar hercaidir, kimseye sadık kalmaz; kimsenin harim-i ismetine girmeyi kabul etmezler.

Bir bakarsın, onun malıdır, bir bakarsın başkasının.

Mesela şu meşhur “Ben dememiş miydim” sözü.

Söyleyene öyle bir haz verir ki; o kavramın hafifmeşrepliğini bile fark etmezsiniz.

Oysa “Ben dememiş miydim”, tatlı bir intikamın cümlelere dökülmüş halidir.

“Kardeşim, sen ne demiştin de o oldu” sorusu, o haz nebulası içinde karadeliğe düşmüş meteor gibi kaybolur.

Mehmet Altan’ın Star gazetesinde işine son verilmesinden sonra yazılanlara bakıyorum.

Hükümete karşı kesimde “Ben dememiş miydim” rüzgârı esiyor.

Hükümetin çizgisine kayıtsız şartsız bağlı kesimde ise sessiz bir mahcupluk gözleniyor.

Mehmet Altan’a eleştiri yok, ama destek de yok.

Hükümete karşı kesimin bir başka tarafında ise, “Yeni mi anladın kardeşim” uğultusu kulakları sağır ediyor. 

Bu rüzgâr öylesine büyük bir fırtınaya çevrildi ki; neredeyse, onun işine son veren Star gazetesi değil, Mehmet Altan’ın kendisi suçlu ilan edilecek.

Mehmet Altan’ı 1980’li yılların ikinci yarısından beri tanıyorum.

İkimiz de sol görüşten gelmiştik.

İkimiz de Özal’ın vizyonunu, onun topluma getirdiği yenilikleri, yaptığı değişimleri destekliyorduk.

Özal, Avrupa Birliği’ne tam üyelik başvurusunu yaptığında, ikimiz de çok heyecanlanmıştık.

İkimiz de Türk Parasını Koruma Kanunu’nun değiştirilmesini desteklemiştik.

İkimiz de “İkinci Cumhuriyet” lafını çok sevmiştik.

Sonra araya yıllar girdi, bazı konularda farklı düşünmeye başladık.

1980’li yıllarda benim “Elveda Başkaldırı” ve “Stalin Baroku” kitaplarımı beğenen Mehmet Altan, 2000’li yıllarda beni ve Hürriyet’i çok ağır eleştiren yazılar yazdı.Halen bazı konularda aynı, bazı konularda çok farklı düşünüyoruz.

 

ŞİMDİ YOLLARIMIZ AYRI AMA O HİÇ DEĞİŞMEDİ

Bunca yıl, Mehmet Altan’ı düzenli okuyan, kitaplarını, konuşmalarını takip eden bir yazar olarak şunu rahatlıkla söyleyebiliyorum.

“Mehmet Altan’a, “Şimdi mi anladın” sorusunu sorarak parmak sallayanlar, haklı değil.

Tanıdığım Mehmet Altan hiç değişmedi. 1980’li yıllardan beri yazdıklarını yazmaya devam ediyor.

Mehmet Altan her dönemde cesur bir yazar oldu. 

Mehmet Altan, hiçbir zaman, dinsel, sol veya başka bir cemaatin üyesi olmadı.

Altan ailesinin bütün fertleri, egoları gelişmiş, bireysellikleri sivrilmiş şahsiyetli yazarlar oldular.

O nedenle, Mehmet Altan’ı, söylediklerinden dolayı, “Şimdi mi aklın başına geldi” diye suçlamaya kimsenin hakkı yok.

Onun aklı şimdi başına gelmedi, çünkü her zaman yerindeydi... 

Fikirlerini beğenmeyebilir, karşı çıkabilirsiniz.

Ama bu gerçeği de görmezden gelemezsiniz.

Tabii şu soruyu da sorabilirsiniz.

Mehmet Altan değişmediğine göre, değişen ne veya kim?

Arkadaş ben, ne Mehmet Altan ne de Paul Auster kadar cesur yüreğim... 

Sakın bana cevabını falan söylemeye kalkmayın, telefonlarım dinleniyor.

 

Ertuğrul Özkök/Hürriyet