Her insan bir dünyadır.

Her ölümde bir dünya yıkılır.

Gök kubbe çöker O ailenin üzerine.

Kim ne derse desin, ateş düştüğü yeri yakar.

Önce gelen giden çok olur.

Gün geçtikçe el ayak çekilir.

Ve, şehit aileleri kendi kaderleri ve acılarıyla baş başa kalırlar.

O zaman koyar insana acıların en şiddetlisi.

Ararsın kocanı, oğlunu, babanı, kardeşini.

Telefonunu silmezsin, silemezsin rehberden.

Hatta çevirirsin o numarayı, saatlerce boş da olsa çalsın çalsın çalsın !

Hiç olmazsa şehidin telefonu yaşasın istersin.

Tuzak kur yollara, asker, polis geçerken patlat, 

Çünkü, yüz yüze çarpışmaya cesaretin yok değil mi?

O saldırılardan sonra nasıl aynaya bakıyorsunuz merak ediyorum ?

Ya da nasıl yemeğe kaşık sallıyorsunuz ?

Öldürmeye ayarlı beyinlerinizi o tutsaklılktan kurtarın artık, insanlığınızı geri alın.

Hain olacaksanız da; bu toprakların zehirli meyvası olun, başka dünyaların piyonu olmaktan iyidir.