Ülkelerde, insanlar gibi; sözlerinin, eylemlerinin bir gün karşısına çıkacağını hesaplamak zorunda !

 

Bu nedenle; tarlaya ekeceğin tohuma iyi bakacaksın !

 

Başkasının tarlasına ekilen kötülüğü sulayarak, büyümesine destek olmayacaksın.

 

Bileceksin ki, boy vermesine ''gübre'' olduğun o zehir, bumerang olur, seni de vurur.

 

Tabiki Fransa'dan söz ediyorum.

 

Başka dünyalardaki teröre destek vermekten, özellikle de PKK terörünün arkasına durmaktan çekinmeyen Fransa, bugün ağlıyor.

 

Tıpkı, Anadolu gibi gözyaşı döküyor !

 

Şehit anası Ayşe Teyze'nin yüreğine saplanan o ateş, şimdilerde Fransız Margaret'in böğründe !

 

Evet, terör; din,dil, ırk tanımıyor, önüne çıkanı, yakıp yıkıyor acımasızca.

 

Yıllar önce PKK terörüne karşı çıkmayan bazı ülkeler, bugün terör ateşinin kazanında !

 

Suruç'ta, Diyarbakır'da, Ankara'daki terör saldırılarındaki ölümlere yeteri kadar ses çıkarmayan Avrupa ülkelerinin bugün tek vücut olması, insani bir duruş mu, yoksa dini bir kucaklaşma mı?

 

Ölümleri kategorize edip, Türk ölünce görmezden gelip, Fransız ölünce gözyaşı sel olanlar, umarım bizi şimdi daha iyi anlıyorlardır.

 

Masum insanları hedef alan terör, kimden gelirse gelsim, tüm Dünya tarafından ortak düşman ilan edilmedikçe, daha çok ağlarız.

 

Kendine yönelen silahın tetiğini çekeni terörist, başka dünyalardakini ''gerilla'' diye masumlaştırma çabaları, sadece terörü evcilleştirmeye yarar.

 

Ve, sulayıp, gübrelediğiniz O terör, bir gün gelir sizi de vurur.