Bel altı vuruşlarla bir hayatı yok etmek.

Ya da, özel hayatın en mahrem noktalarına dalmak.

O dört duvar arasında, ölümcül bir darbe aramak.

Hangi ruh halinin ürünüdür bu çirkinlikler?

Geçmişte, medya içinde de bu türden adamlar vardı.

Kameraları, yatak odalarına tutup, yaşamların fişlerini çekmişlerdi.

Şimdi, hedefte askerler var.

Bilmem ne albayın karısı, filanca albayla yasak aşk yaşıyor.

Adamlar, gün be gün olayı takibe alıp, internette fotoroman halinde yayınladılar.

O albay, neden hedefteydi?

Bu çirkin mesaiyi harcayanlar, bunca zahmete girerek, sonucunda ne elde etmek istiyordu?

Bu soruları soruyorum, ama yanıtlarını hiç mi hiç merak ediyorum.

Bu olaydan benim aklımda, albayın tabutuna sarılıp ağlayan, ‘’Bizi yaktılar, çocuğumu babasız bıraktılar’’ diyen bir  kadın ve o kadını yaşlı gözlerle seyreden bir çocuk kaldı.

İnsan olan, vicdanı olan, biraz empati yapan herkes, bu ahlaksızlığa isyan etmelidir !