Çok, çok eski arkadaşımdı Kayahan.

Kimse o muhteşem şarkılarını dinlemezken, Saip Ertem'le birlikte Ortaklar Caddesi'ndeki evinin balkonunda sabahlara kadar elinde gitarı O'nu dinlerdik.

Ve, hayret ederdik, ahali neden bu eserlere kulak vermiyor diye.

Sıkımtılı aylar, günler yaşadı.

Parasızlık, değer bulamamak dertlendiriyordu onu.

Ayakta kalabilmek, tutunabilmek için yaşama, resmen savaştı.

Sonunda talih yüzüne güldü.

O birbirinden güzel şarkılar Nilüfer'in yorumuyla uçtu, zirveye kondu.

Bizim sabahlara kadar balkonda dinleyip, alkışladığımız, ama o günlerde değer bulmayan ne kadar şarkı varsa, hepsini bu millete dinletti.

Kayahan, bir şehir ozanıdır.

Duyguyu mısralara bu kadar yürekli anlatan kaç adam var.

Tıpkı Barış Manço gibi, Kayahan'ın da yeri dolmaz.

O da Barış gibi, şarkılarıyla hep yaşayacak.

Allah rahmet eylesin, nur içinde yat ''zor'' adam !