Sarhoş sevmem.

 

Hatta, nefret ederim.

 

Çünkü; alkolün ayarı kaçtımı, akıl insanı terk ediyor.

 

Yerine; kontrolsüz, ne yaptığını bilmeyen, serseri mayın gibi ortalarda dolaşan, kişiliksiz bir beden çıkıyor.

 

"Sarhoşun mektubu okunmaz" derler, kabahatlerini mazur görmek anlamında.

 

Ama okunmayan o mektup, kimi zaman başkalarının da hayatını bitiriyor.

 

Çok arkadaşım var, içtimi bambaşka bir kişiliğe bürünen.

 

Alkol kana bulaşınca, o melek gibi adam, psikopat birine dönüşüyor.

 

Kırıyor, kendine zarar veriyor, hakaret ediyor.

 

Kan alkolden arınınca, o kahredici tutsaklık sona eriyor ve "Ben ne yaptım" pişmanlığı da fayda etmiyor.

 

Yıllar once, Bakırköy AMATEM’de, alkol bağımlısı birinin kriz anı görüntülerini yayınlamıştım.

 

Keşke o ürkütücü kareler, ekranlarda tekrar tekrar gösterilse.

 

Alkol, dozu kaçtı mı, insanı mezara da mapusa da götürebilir.

 

Buraya kadar kimsenin itiraz edeceğini sanmıyorum.

 

Ama, alkol tüketilen mekanlara yeni kısıtlamalar getirilmesine de karşıyım.

 

Hele hele, Efes Pilsen Kulübü’nün kapatılmasına isyanım var.

 

Efes’in maçını izlerken kimin aklına bira gelip de şişenin dibine vuruyordur?

 

İddia gibi insanları kumara götüren yol devlet eliyle serbest bırakılırken, Efes’e yapılan büyük haksızlık.

 

Kumar serbest, içki yasak !

 

Kötü kötüdür, kötünün iyisi olmaz.