Ve, kandırılmaktan, aldatılmaktan zevk alıyoruz.

Çabuk inanıyoruz, sormuyoruz, araştırmıyoruz.

Kolaycılığa kaçıp, hükümler verip, idam sehpaları kuruyoruz.

Yargısız infazların celladı olmaktan korkmuyoruz.

Başkalarının yere düşmesine kahkahalarla gülüp, mutlu olabiliyoruz.

Eskiden böyle miydik ?

Komşusu açken, tok uyumayı hakaret sayan o insanlar, bizim ecdadımız değil mi?

Paradır bizi bozan !

Türban konusunda yeri göğü inletenlere, ‘’Türban İslam’ın beş şartından biri değil, ama zekat, İslam’ın olmazsa olmazı. Gelin bunu tartışalım’’ diyorum, kaçıyorlar.

Çünkü, işlerine gelmiyor, cepten çıkacak para, onları ürkütüyor.

Evet, neden zekat konusunu tartışmıyoruz.

Bu ülkede, malının, kazancının zekatını tam veren kaç kişi var?

Hadi gelin bunu tartışalım, bu konu; türban gibi nereye çekersen oraya gidecek, herkesin kafasına göre fikir beyan edeceği bir konu değil.

Zekat; İslam’ın beş şartından biri, her Müslüman’ın yapması gereken bir görev.

Tartışma cebe dokununca, ayakkabılarını, koltuklarının arasına sıkıştırıp, parmaklarının ucuna basarak tüyüyorlar.

Ben, bunu hiç yadırgamıyorum, çünkü; Allah’ın dinine iman edenlerin sayısının çok az olduğuna inanıyorum.

Gerisi ne mi yapıyor?

Kula kulluk edip, Allah’ı kandırmaya çalışıyor.